اما نبودی

 می گذرن خاطره ها ورق ورق

مثه برگ دفتر از مقابلم

می رسم به یک شب برفی و سرد

که تو رفتی پا گذاشتی رو دلم

دنبالت اومدم اما نبودی

همه جا رو گشتم اما نبودی

شایدم بودی و من ندیدمت

توی سرنوشتم اما نبودی

 ردی از تو روی جاده ها نبود

همه جا رو دیگه برف پوشونده بود

تا خود صبح هی می لرزید تن من

اسمون تیره و لحظه هام کبود

رفتی و خاطره هام تموم شدن

حالا من موندم ودرد وفاصله

با روزایی که نمی شناسمشون

روزای شب زده ی بی حوصله

مثه بارون بودی و نم نزدی

به کویر خشک قلب عاشقم

رفتی و چشمای ساعت کسل

بسته شد به خلوت دقایقم

رفتی و شکستی بغض دلمو

رفتی و واشد زخم پنجره

حالا من موندم ودیواری بلند

حالا من مونم و مشتی خاطره